កូនខ្មែរជាអតីតក្មេងឃ្វាលគោ និងអ្នកអូសទឹកលក់បានបញ្ចប់ការសិក្សាពីបណ្ឌិតសភាយោធាអាមេរិក

 

កូនខ្មែរជាអតីតក្មេងឃ្វាលគោ និងអ្នកអូសទឹកលក់បានបញ្ចប់ការសិក្សាពីបណ្ឌិតសភាយោធាអាមេរិក 

ក្រម៉ានិងខ្សែរគោចាស់ នៅទីធ្លារនៃសាលាបណ្ឌិតសភាយោធាអាមេរិកបានធ្វើអោយមានការចាប់អារម្មណ៌ជាខ្លាំងពីពលរដ្ឋខ្មែរ ដែលបង្ហាញពីភាពកត្តញ្ញូ និងវីរភាព។ រូបភាពរវាងលោកយាយជរា និងចៅប្រុសសង្ហារ កាន់ក្រម៉ាចាស់ និងខ្សែពួរ មានអត្ថន័យគ្រប់គ្រាន់បង្ហាញថាសញ្ញាប័ត្រកម្រិតផុតថ្នាក់នៅលើលោកនេះ គឺកើតចេញពីត្រកូលកសិករនិងជាអតីតក្មេងឃ្វាលគោ។ ក្មេងឃ្វាលគោនេះត្រូវបានលោកយាយបីបាច់តាំងពីតូច និងជាអ្នកមើលថែនៅពេលចៅឈឺ  ក៍ប៉ុន្តែនាពេលនេះគឺចៅប្រុសជាអ្នកលើកបីលោកយាយ និងកំពុងមើលថែលោក យាយដែលកំពុងមានជំងឺ។ នេះបើតាមការអោយដឹងពី លោក ពេជ្រ មូន ជាកូនកសិកររស់នៅភូមិគ្រួស ឃុំរលាប្អៀ ស្រុករលាប្អៀ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ លោកពេជ្រ មូន ថ្លែងថាលោកជាប់រវល់មិនហ៊ានឃ្លាតទៅណាឆ្ងាយពីលោកយាយនោះទេ ពីព្រោះគាត់មិនស្រួលខ្លាំង។ មានយុវជនខ្មែរជាច្រើនបានទទួលជោគជ័យនិងបញ្ចប់ការ សិក្សានៅបរទេស ក៍ប៉ុន្តែប្រហែលជាមានមិនច្រើននោះទេ ដែលហ៊ានលាតត្រដាងនិងចងចាំនូវអតីតកាលដែលជាប្រវត្តិកំណើតដ៍កំសត់កម្ររបស់ខ្លួន។

លោកពេជ្រ មូន ថ្លែងថាក្រម៉ានេះលោកតែងប្រើវាសម្រាប់ជាថ្នក់ដាក់ បាយ ទឹក និងសៀវភៅនៅពេលទៅឃ្វាលគោពេលរស់នៅឯស្រុកកំណើត។ ភាគច្រើន នៅក្នុងថ្នក់បាយមានតែបាយនិងអំបិល ដែលលោកយាយខ្ចប់អោយប៉ុណ្ណោះ។ លោកពេជ្រ មូន ជាគំរូតស៊ូយ៉ាងអស្ចារ្យដល់កុមារ និងយុវជនខ្មែរទាំងឡាយនៅជនបទអោយចាកឆ្ងាយពីគ្រឿងញៀន និងចាប់យកសៀវភៅជាមិត្ត។ លោករម្លឹកថា រាល់ពេលដែលលោកទៅឃ្វាលគោ លោកតែងតែមានសៀវភៅ១ឫ២ក្បាលតាមខ្លួនជានិច្ចដើម្បីយកទៅអាននៅក្រោមដើមជ្រៃក្រឹមអស់ពេលជាង១០ឆ្នាំ។ លោករម្លឹកថា មានពេលមួយមានពេលមួយនោះ លោករៀនប្រហែលថ្នាក់ទី៧ ដោយរវល់តែជក់ចិត្តអានសៀភៅអំពីជីវិតនៅតំបន់ប៉ូល ស្រាប់តែបាត់គោមិនដឹងទៅណា។

លោកខំដើររកកាត់តាមព្រៃមាត់អូរ រួចឆ្លងអូរដែលមានទឹកហូរខ្លាំងទៅភូមិផ្សេងទើបរកឃើញមេគោនោះរិញរហូតម៉ោងជិត៩យប់ទៅហើយដោយមានភ្លៀងផង រន្ទះផង ផ្គរផង និងមានខ្យល់ខ្លាំងផង។  ពេលនោះយាយគាត់ភ័យខ្លាំងណាស់។ តែអ្វីដែលគួរឲស្ដាយនោះគឺពេលត្រលប់មកដល់ផ្ទះវិញ ទើបដឹងថា សៀវភៅជាទីស្រលាញ់បានបាត់ទៅហើយ។ លោក ពេជ្យ មូន ចង់បញ្ជាក់ថា មនុស្សគ្រប់រូបសុទ្ធតែអាចធ្វើឱ្យសុបិន្តរបស់ខ្លួនក្លាយជាការពិត តាមរយះការអានសៀវភៅ។

លោកពេជ្រ មូន បានទទួលបានអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅសាលាបណ្ឌិតសភាយោធាអាមេរិក រយៈពេល៤ឆ្នាំ ។ នៅថ្ងៃទទួលសញ្ញាប័ត្រ លោកយាយបានយកខ្សែគោនិងក្រមាចាស់មកធ្វើជាកាដូសម្រាប់ថ្ងៃបញ្ចប់ការសិក្សា និងប្រាប់ថាគាត់បានរក្សាទុក ព្រោះពេលនឹកចៅម្តងៗ យាយយកវាមកមើលដើម្បីកុំអោយនឹកចៅពេក។